Bijna dagelijks kijkt poelier Victor Meijer met verbazing vanuit zijn winkelraam uit op het kruispunt Zuiderparklaan/Escamplaan wanneer er voor de zoveelste keer een wagen van een hulpdienst door moet. Paniekerige bestuurders proberen in allerijl plaats te maken, maar zien geen mogelijkheid. Er is geen ruimte om uit te wijken. Ondertussen staat de ambulance stil, patiënt en sirenes schreeuwen het uit. Ze willen maar een ding; zo snel mogelijk door.
De poelier kijkt ernaar, schudt het hoofd en denkt: ‘waarom asfalteren ze de trambaan niet gewoon?!’

Meijer woonde de laatste zestien jaar in het Wateringse Veld. Vanuit daar leidde de weg naar zijn zaak hem dagelijks over de Loevesteinlaan welke altijd uit twee rijbanen heen en twee rijbanen terug bestond, gescheiden door een middenberm. Openbaar vervoer en hulpdiensten hadden ruim baan. Zag de weggebruiker een zwaailicht of hoorde die een sirene, dan week hij moeiteloos uit naar rechts of naar links.

Doordat de Escamplaan en de Apeldoornselaan eveneens terug zijn teruggebracht tot één rijbaan blijven er voor de hulpdiensten weinig alternatieven over en is het voor hulpdiensten bijna onmogelijk om via de Loevesteinlaan snel ter plekke te gaan. Er zijn simpelweg onvoldoende doorgangsmogelijkheden. “Ik zou zeggen asfalteer de middenberm zodat die bij nood, net als op bijvoorbeeld een gedeelte van de Moerweg, als uitval kan dienen,” oppert Meijer.
“En als de gemeente de trambaan vanaf de Volendamlaan tot aan de DelaReyweg asfalteert, zou ook dit een prachtige, vrije rijbaan betekenen en zullen hulpdiensten ontegenzeggelijk sneller ter plekke zijn. Hetzelfde geldt voor de Scheveningseweg en de nieuwe Parklaan, die bij het eerste zonnestraaltje vol verkeer staan. Ook daar zou een geasfalteerde trambaan wel eens levensreddend kunnen zijn.”